Fungi (2014)

Διαβάστε το άρθρο του Παναγιώτη Ζώη στην στήλη του MEEPLE’s CORNER εδώ ή και παρακάτω:

Το Fungi (ή επίσης γνωστό ως Morels) είναι ένα απλό παιχνίδι συλλογής καρτών για δύο παίκτες, του οποίου σκοπός είναι να μαζέψουμε μανιτάρια τα οποία θα πρέπει να ψήσουμε στο τηγάνι μας για να μας δώσουν πόντους. Μία παρτίδα διαρκεί περίπου 20-40 λεπτά και οι κανόνες είναι απλοί και σύντομοι. Κυκλοφόρησε το 2014 κι είναι δημιούργημα του Brent Povis.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
Παρακάτω θα δούμε την αγγλoγερμανική έκδοση της Pegasus Spiele. Η γλώσσα δεν παίζει ρόλο, καθώς το παιχνίδι είναι γλωσσικά ανεξάρτητο. Εντός του κουτιού έχουμε:

• 86 Κάρτες Δάσους
• 8 Κάρτες Νύχτας
• 18 Κάρτες Κλαδιών
• 1 Κάρτα που απεικονίζει ένα ζευγάρι παπούτσια
• 6 Κάρτες βοηθήματα
• 1 Φυλλάδιο οδηγιών

ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
Αρχίζοντας αφήνουμε εκτός δύο  τηγάνια από τις κάρτες δάσους, ανακατεύουμε τις υπόλοιπες και τραβάμε τις πρώτες 8 με τις οποίες δημιουργούμε ένα μονοπάτι σε ευθεία γραμμή με την κάρτα που απεικονίζει το ζεύγος των παπουτσιών να είναι ακριβώς από κάτω από τις δύο πρώτες κάρτες του δάσους. Το παιχνίδι προτείνει κι έναν άλλο τρόπο στησίματος (ο οποίος κατά την γνώμη επιταχύνει το παιχνίδι κι αποφεύγονται οι πολλές μετακινήσεις καρτών) στον οποίο βάζουμε κυκλικά τις κάρτες και όποτε χρειάζεται μετακινούμε μόνο την κάρτα με τα παπούτσια.

Επίσης ανακατεύουμε τις κάρτες νύχτας και τις τοποθετούμε δίπλα από τις κάρτες δάσους, όπως επίσης και τις κάρτες κλαδιών. Έτσι έχουμε τρεις στοίβες καρτών. Στη συνέχεια οι δύο παίκτες λαμβάνουν από μία κάρτα βοηθήματος, ένα τηγάνι εκ των δύο που έμειναν εκτός και τρεις κάρτες δάσους, ως αρχικό χέρι. Αν είναι μία από τις παρακάτω κάρτες γίνονται τα εξής:

1. Καλάθι: Μένει μπροστά μας ως παιγμένη κάρτα, δεν τραβάμε για αντικατάσταση.
2. Σελήνη: Ξεσκαρτάρουμε την κάρτα και τραβάμε μία κάρτα νύχτας.
3. Fly agaric: Ξεσκαρτάρεται η κάρτα, αλλά δεν τραβάμε άλλη στη θέση της.

Το όριο των καρτών που μπορούμε να έχουμε στο χέρι μας είναι οκτώ αρχικά. Οι κάρτες με τα καλάθια δεν μένουν ποτέ στο χέρι μας και παίζονται πάντα μπροστά μας. Κάθε μία εξ αυτών αυξάνει το όριο των καρτών στο χέρι μας κατά δύο κάρτες. Επίσης οι κάρτες κλαδιών δεν θεωρούνται κάρτες δάσους ή νύχτας, δεν μπαίνουν ποτέ στο χέρι μας, ούτε μετράνε ως κάρτες για το όριο. Όποιος έφαγε πιο πρόσφατα μανιτάρια, ξεκινά πρώτος.

Στη σειρά μας, προσπαθώντας να μαζέψουμε τους περισσότερους πόντους γεύσης από τα ψημένα μας μανιτάρια, κάνουμε μία από τις κάτωθι πέντε ενέργειες.

1. Παίρνουμε μία κάρτα από το δάσος. Μπορούμε να πάρουμε μία από τις δύο πρώτες κάρτες ή ξοδεύοντας μία κάρτα κλαδιού, προφανώς συμβολίζοντας την πεζοπορία που χρειάστηκε, να πάρουμε μία από τις έξι υπόλοιπες κάρτες βαθιά μέσα στο δάσος. Σε περίπτωση που τραβηχθεί κάρτα Σελήνης, τότε την ξεσκαρτάρουμε και τραβάμε μία κάρτα νύχτας. Αν τραβήξουμε Fly agaric, τότε αυτό το μανιτάρι παίζεται κατευθείαν μπροστά μας! Ύστερα πρέπει να ξεσκαρτάρουμε έως ότου έχουμε 4 κάρτες στο χέρι μας (τα τηγάνια μετράνε κανονικά ως +2). Σε περίπτωση που έχουμε λιγότερες, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ξεσκαρτάρουμε. Αυτή η δράση μπορεί αρκετές φορές να βγει σε καλό, καθώς ίσως έχουμε κάρτες που δεν μας εξυπηρετούν.
2. Παίρνουμε όλες τις κάρτες από την στοίβα αποσύνθεσης (ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι η στοίβα των σκάρτων, είναι μία μικρή στοίβα που δημιουργείται δίπλα στην είσοδο του δάσους). Η στοίβα έχει πάντα από 1 έως 4 κάρτες τις οποίες μπορούμε να πάρουμε, κοιτώντας πάντα το όριο των καρτών μας και φυσικά ότι έχουμε ήδη αναφέρει για τις κάρτες καλαθιών, Σελήνης και Fly agaric, ισχύει κι εδώ.
3. Μαγειρεύουμε τρία ή περισσότερα ίδια μανιτάρια τοποθετώντας τα σε ένα άδειο τηγάνι. Αυτά θα μείνουν ως έχουν μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Όσο περισσότερα μανιτάρια μαγειρέψουμε τόσο περισσότερους πόντους θα πάρουμε, ενώ υπάρχει η δυνατότητα (ανάλογα τον αριθμό που θα ψήσουμε) να προσθέσουμε βούτυρο ή μηλίτη που θα προσθέσουν κι άλλους πόντους. Υπόψιν ότι οι κάρτες νυχτερινών μανιταριών μετρούν για διπλές.
4. Πουλάμε 2 ή περισσότερα ίδια μανιτάρια και με αυτόν τον τρόπο αποκτούμε όσα κλαδιά περπατήματος αναγράφονται στο πάνω μέρος των καρτών αθροιστικά.
5. Παίζουμε μπροστά μας ένα τηγάνι.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Σε περίπτωση που ένας παίκτης δε μπορεί να παίξει κάποια ενέργεια από τις προαναφερόμενες, τότε ο αντίπαλος παίζει σερί, μέχρι να υπάρχει η δυνατότητα στον παίκτη να μπορεί να παίξει πάλι. Μετά από την σειρά ενός παίκτη, ανεξαρτήτως του ποια ενέργεια διάλεξε, γίνονται τα εξής:
Η πιο κοντινή κάρτα στην είσοδο του δάσους πάει στην στοίβα αποσύνθεσης η οποία δεν μπορεί ποτέ να έχει περισσότερες από 4 κάρτες. Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, τότε ξεσκαρτάρονται οι 4 προηγούμενες κι αυτή μένει ως η πρώτη κάρτα της στοίβας. Μετακινούμε τις κάρτες (ή τα παπούτσια, ανάλογα πως διαλέξαμε να στήσουμε το παιχνίδι) ώστε να είναι πάλι δύο οι αρχικές κάρτες του δάσους. Τέλος, συμπληρώνουμε πάλι τις κάρτες δάσους ώστε να είναι 8. Μόνη διαφορά είναι πως όταν το παιχνίδι πλησιάζει στο τέλος του, δεν θα υπάρχουν κάρτες να συμπληρωθεί το δάσος. Το παιχνίδι τελειώνει όταν τραβηχτεί κι η τελευταία κάρτα από το δάσος. Οι παίκτες μετρούν τα μαγειρεμένα μανιτάρια και νικητής είναι όποιος έχει τους περισσότερους πόντους. Σε περίπτωση ισοβαθμίας κερδίζει όποιος έχει μαγειρέψει τα περισσότερα αριθμητικά (τα νυχτερινά μετρούν διπλά, αλλά δεν μετράνε τα βούτυρα κι οι μηλίτες).

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΜΗ
Οι όμορφες κάρτες του, οι εύκολοι κανόνες, η φορητότητα (καθώς είναι μόνο 119 κάρτες στην ουσία) και το “πιασάρικο” θεματάκι με την βόλτα στο δάσος μαζεύοντας μανιτάρια είναι τα θετικά του παιχνιδιού. Μοναδική ένσταση η συνεχής μετακίνηση των καρτών, κάτι που γίνεται λιγότερο χρονοβόρο με την κυκλική τοποθέτησή τους. Στην τελική, πρόκειται για ένα απλό και γρήγορο καρτοπαίχνιδο που μπορεί να μην είναι από τα βαριά ονόματα του χώρου, αλλά πιστεύω ότι διεκδικεί μία θέση στη συλλογή σας.