Andean Abyss (2012)

Διαβάστε το άρθρο της Γιάφκας Επιτραπέζιων Παιχνιδιών στην στήλη τους YIAFKA REVIEWS εδώ ή και παρακάτω:

Πριν από κάμποσο καιρό έκατσε στο τραπέζι η άβυσσος των Άνδεων. Η παρουσίαση του παιχνιδιού ικανοποιητικότατη και μπορώ να πω ότι όσο άκουγα τους κανόνες και τους μηχανισμούς του παιχνιδιού ο ενθουσιασμός μου χτύπησε κόκκινο. Το παιχνίδι αναφέρεται στην διαμάχη τεσσάρων παρατάξεων στην Κολομβία με σκοπό τι άλλο φυσικά την εδαφική και πολιτική τους επικράτηση, από την μια έχουμε το κράτος με την αστυνομία την άκρα δεξιά και από την άλλη την αριστερά και τα καρτέλ των ναρκωτικών. Και οι τέσσερις παρατάξεις παίζουν εντελώς διαφορετικά η κάθε μια μέσα στο παιχνίδι παίζει και λειτουργεί σε συνάρτηση των άλλων τριών, μέσα σε τρομερά λεπτές ισορροπίες.

Στο θεματικό κομμάτι το παιχνίδι τα καταφέρνει πολύ καλά, σε βάζει άνετα στο κλίμα και πετσί του ρολού σουσαμάτο το κάνει τόσο ότι κάθε παράταξη έχεις δικά της διαφορετικά action, αλλά πολύ περισσότερο με τα διαφορετικά victory conditions του. Ενέργειες όπως terror, ambush, σαμποτάζ, απαγωγές, εκλογές που ανάλογα το αποτέλεσμα φέρνουν άλλον πρόεδρο ο οποίος κουβαλήσει άλλη αύρα στο παιχνίδι είναι μικρομηχανισμοί που του δίνουν το απαραίτητο αλατοπίπερο για να δέσει η σούπα.

Αν κοιτάξουμε κάτω από το πετσί του παιχνιδιού, θα δούμε ότι μιλάμε για ένα τρομερά θεματικό euroειδες area control game. Σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού μετακινείς κυβάκια πάνω στον χάρτη, το σύστημα μάχης είναι καθαρά βγαλμένο μέσα από την γιουροκοινωνια, ξεχάστε τους κουβάδες ζαριών, για την ακρίβεια σχεδόν δεν υπάρχει καθόλου ζάρι, ειδικά στην περίπτωση που επιτίθεται ο στρατός η μάχη έχει μονό απώλειες για τον εχθρό, και όλες οι πληροφορίες του παιχνιδιού είναι φόρα παρτίδα.

Το παιχνίδι είναι δύσκολο, δεν μπορεί να παιχτεί από casual gamers, ούτε και από medium euro παίκτες, θέλει να έχει ο παίκτης μέσα του το γνωστό μικρόβιο της GMT. Θέλει πάρα πολλές παρτίδες το παιχνίδι για να εξοικειωθείς με τα actions κάθε παράταξης και με τις κάρτες που βγαίνουν στο παιχνίδι, αυτόματα λοιπόν το παιχνίδι για να δείξει θέλει αφοσιωμένο κοινό, για τους άλλους παίκτες άπλα παίζοντας το, το μονό που μπορείς να λες και να καυχιέσαι είναι ότι κάπου κάποτε το έπαιξες και πήρες μια τζούρα. Βαθμολογία μέχρι άδω 9
Όταν άκουγα τους κανόνες από τον Σταύρο φτάνοντας στο σημείο που εξηγούσε τον κεντρικό μηχανισμό είχα ενθουσιαστεί στο πως παίζει το παιχνίδι, θεωρητικά ακούγεται πολύ καλό. Ανοίγονται δυο κάρτες, με τέσσερα γεγονότα και δυο διαφορετικές σειρές turn order για τους παίκτες, ο παίκτης λοιπόν στην σειρά του πρέπει να υπολογίσει πια είναι η ιδανική του κίνηση ξέροντας ότι αφού κάνει την ενεργεία του στην επομένη κάρτα δεν θα έχει λόγο, όλα αυτά όπως είπα πιο πάνω στην θεωρία ακούγονται τέλεια.

Στην πράξη προσωπικά απογοητεύτηκα. Ένα τουρλουμπουκι, χάνει η μανά το παιδί και το παιδί την μανά, το μεγαλύτερο? ατού του παιχνιδιού μετατράπηκε σε μπούμερανγκ στα ματιά μου. Προσωπικά όταν κάθομαι να παίξω ένα παιχνίδι έχω πριν αρχίσει το παιχνίδι μια γενική στρατηγική και μέσα στην διάρκεια του tactical κομματιού χτίζω πάνω σε αυτή την στρατηγική.

Στo Αndean Abyss ένοιωσα ότι πελαγοδρομουσα, πρακτικά δεν μπορείς να προγραμματίσεις σχεδόν τίποτα σε βάθος περισσότερο των δυο γύρων, αυτό λοιπόν φέρνει τον παίκτη σε ένα καθαρά οπορτουνιστικό τρόπο παιξίματος που εμένα με ξενερώνει εντελώς. Το δεύτερο μείον του είναι ότι κρατεί πάρα πολύ για αυτό που είναι, τέσσερις ώρες παιχνιδιού οπού οι παίκτες πάνε πάνω κάτω σε μια άθραυστη ισορροπία δυνάμεων μάλλον κουράζει πάρα διασκεδάζει τους παίκτες. Και το μεγάλο φινάλε είναι ότι δεν ξέρεις ποτέ θα τελειώσει το παιχνίδι, εντάξει μπορείς πάνω κάτω να υπολογίσεις ποτέ θα βγει η τέταρτη κάρτα των εκλογών αλλά το ότι βγαίνει μπαμ η κάρτα και τελειώνει το παιχνίδι μάλλον, λέω μάλλον θα ξενερώσει τον παίκτη που αν έπαιζε ακόμα έναν γύρο θα κέρδιζε αυτόν που τον κέρδισε τώρα για μια γουρουνότριχα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το Andean Abyss είναι ένα πολύ καλό area control παιχνίδι, για μια συγκεκριμένη ομάδα παικτών, την όποια στην κοινότητα μας την υπολογίζω ότι δεν ξεπερνά τα δέκα άτομα προσωπικά δεν πρόκειται να ασχοληθώ μαζί του, πολύ ευχαρίστως όμως θα καθόμουν να δω μια πλήρη παρτίδα να παίζεται από άλλους